niedziela, 19 stycznia 2020

25. #AjaznamPanazInstagrama, autor Dawid Waszak i cykl: „Jarocin”:

Okładka książki „Czerwień Obłędu”, fotografia, źródło: Archiwum prywatne;
Okładka książki „Mroczny układ”, fotografia, źródło: Archiwum prywatne;
Profil na Instagramie autora: @dawid_waszak, zrzut z ekranu telefonu, źródło: Archiwum prywatne;
Autor Dawid Waszak, fotografia, źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/89927/dawid-waszak, data i godzina dostępu:
2020-01-12, 17:35.o

Notka wydawnicza:
 
autor: Dawid Waszaktytuł oryginału: Czerwień obłędu oraz Mroczny układ,
format: E-bookwydawnictwo: Novae Res, rok wydania2015 oraz 2018,
 ISBN: 978-83-7962-786-4 oraz 978-83-8083-895-6.

O autorze:
Instagram: @dawid_waszak 
Dawid Waszak: trzydziestoletni autor książek z gatunku horror, thriller, sensacja i kryminał. Zadebiutował w 2013 roku tytułem „Narodziny zła”. Jest również twórcą cyklu „Jarocin”, który wziął swoją nazwę od miasta, w którym autor mieszka od zawsze. W jego skład wchodzą powieści, o których jest mowa w dzisiejszym poście, to znaczy „Czerwień obłędu” oraz „Mroczny układ”. Jak autor sam pisze o sobie, na stronie Facebooka jest fanem muzyki rockowej i alternatywnej. O twórczości Pana Waszaka dowiedziałam się w ubiegłym roku, śledząc posty na Instagramie. 

Opis fabuły:
Pierwszą w kolejności jest powieść „Czerwień obłędu”. Dorian to tutaj główny bohater. Wyjątkowy nudziarz. Trochę przygłup. Pan prowadzę przyziemne życie. Głowa domowi, więzień kredytowi. Mąż żonie, ojciec synowi. Pracownik szefowi i tak dalej. Pan robię wszystko cacy. Jedynie to niespełniony w roli pisarza. Wystukuje jakieś wypociny w komputerze. Pewnego dnia ni z tego, ni z owego coś mocno miesza mu się we łbie. Zaczynają dziać się zagadkowe historie. Która z nich jest prawdą, a która tylko snem? Ej! Zaśpiewajmy refren disco polo „Hej dziewczyno w czerwonej sukience, gdy Ciebie widzę, chcę Cię więcej [...]” i niech wszystkie łapy klaszczą.
Dalej jest „Mroczy układ”. Wydawać by się mogło, że to zupełnie inna opowieść. Kacper Zborowski noszący znamię chłopca z bidula, po wielu latach powrócił do Jarocina, aby rozpocząć nowy rozdział na starych śmieciach. Siedząc i jedząc w knajpie, przygruchał  sobie dziunię, która nawet imię dostała dziuniowate. Ta relacja nie trwa, jednak długo, ponieważ facet odnajduje jej trupa. Wszędzie dużo krwi i nagle staje się oskarżonym o kilkukrotne morderstwo. Oskarżenie daje początek tajemniczej, niepokojącej historii, w której roi się od ciemnych zakamarków i ślepych uliczek. Chłopiec z bidula prowadzi swoje, prywatne śledztwo. 
Wydawać by się mogło... że to zupełnie inna opowieść.


Moja opinia:
Więcej niż dziesięć lat temu, kiedy byłam nastolatką, na długo przed tym, nim wpadł mi do głowy pomysł 
o założeniu bloga o książkach, prowadziłam inne. Publikowałam na nich swoje pierwsze, młodzieńcze opowiadania, zwane wówczas „Fan Fiction”. Opisywałam wymyślone historie i bohaterów, łącząc je z moim ulubionym zespołem muzycznym. Pamiętam, że były pisane mniej więcej w ten sposób: „Wcześnie rano Catherine obudziła się, usiadła na łóżku, położyła stopy na miękkim dywanie, przeciągnęła się leniwie, założyła na siebie mięciutki, niebieski szlafrok w białe chmurki, które się uśmiechały i poczłapała powoli w kierunku łazienki. Otworzyła drzwi i zajęła się poranną toaletą. Potem wyszła z łazienki, udała się do kuchni i wyjęła z szafki porcelanową filiżankę po babci z czerwonym goździkiem na przodzie, by zaparzyć sobie w niej herbatę”. Bardzo podobnie na moje oko została napisana „Czerwień obłędu”. Dla porównania podam fragment z początku książki (przepraszam, mój czytnik e-booków nie podaje numeracji stron): „[...] Stanąłem przed lustrem i jeszcze raz przetarłem „śpiochy”. Obmyłem twarz zimną wodą i sięgnąłem po szampon do włosów. Nałożyłem niewielką ilość na głowę, zostawiłem na trzy do pięciu minut i zająłem się pozbyciem włosów z nosa [...] [...] Po spłukaniu szamponu z włosów, zabrałem się za golenie. Zawsze goliłem się w ten sam sposób. Nakładałem piankę 
i zaczynałem od wąsa, później brałem się za boki, następnie brodę [...] [...]”. Niby wszystko dobrze i ładnie opisane, dokładnie, z dbałością o najmniejszy detal, ale z drugiej strony nasuwa mi się pytanie, po co? Po latach 
i po setkach książek przeczytanych od czasów moich blogów z opowiadaniami taki szczegółowy styl pisania jak początkująca nastolatka po prostu mnie wkurzył. Po dłuższym czytaniu tekst zrobił się dla mnie męczący i nudny. Biorąc także pod uwagę, że ta książka jest bardzo krótka, niewłaściwe było ze strony autora takie skupianie się na drobnostkach. Odnoszę wrażenie, że najważniejsze tutaj, czyli to, co kryje się pod słowami thriller, sensacja oraz kryminał, uległo rozproszeniu. 
Kolejną rzeczą przemawiającą na niekorzyść „Czerwieni obłędu” jest fakt, że w ogóle nie zainteresował mnie główny bohater. Wiecie Dorian to taki normalny facet, który wiedzie zwyczajne życie z problemami. Z lupą ciężko szukać u niego czegoś ciekawego. Dla mnie główny bohater jest postacią, którą nie zawsze trzeba lubić, ale musi co najmniej czymś zaintrygować czytelnika, sprawić, że chce mu się czytać dalej. W najlepszym wypadku autorowi, udaje się sprawić, że czytelnik myśli o tej postaci i przywiązuje się do niej. Dorian to taka mamałyga. Gdyby był prawdziwy, chętnie zasadziłabym gościowi kopa w cztery litery. Nie lubię tej książki.
„Mroczy układ” powieść wydana trzy lata po „Czerwieni obłędu” to zupełnie inny poziom. Autor jeśli chodzi
o sposób pisania, wykonał potężny przeskok w stosunku do poprzedniej książki. Od pierwszych stron czuć było większy profesjonalizm i dużo bardziej mi się ona podobała. Przede wszystkim fabuła jest rozwinięta i pobudza myślenie. Nie ma już przydługich opisów, zwłaszcza tych o tym, co facet robi rano w łazience. Główny bohater bardziej zapada w pamięć. Jest nastawiony na działanie, konkretny, męski i pogrążony w tajemnicy, którą chce się odkrywać.  
„Mroczy układ” to powieść trzymająca czytelnika w napięciu i w ciekawości. Pełna znaków zapytania i przeróżnych postaci, które pojawiają się niczym króliki z kapelusza w najmniej oczekiwanym momencie. Kojarzy mi się z wyścigiem, podczas którego biegacz traci oddech, ale nie wiadomo czy w ogóle osiągnie metę. Zdecydowanie mogę Wam polecić tę lekturę. 

~Arianka 

OCENA „Czerwień obłędu”5/10 (dostateczna)
OCENA „Mroczy układ”: 7/10 (dobra)

piątek, 10 stycznia 2020

24. A to ci dopiero zmyłka, Chyłka. Część czwarta:

Fotografia źrodłohttp://www.infoprzasnysz.com/ 
(data i godziina dostępu: 2020-01-07, godzina: 21:43) + Archiwum prywatne
Notka wydawnicza: 
autorRemigiusz Mróz,
 tytuł oryginałuImmunitet,
liczba stron: 648,  formatKsiążka papierowa,
wydawnictwo: Czwarta Strona, 
rok wydania2016, 
ISBN: 978-83-79-76-510-2.

Cytat:
s. 325-326: „[...] W takie dni odczuwam wszystko. W inne nie czuję nic. [...] [...] Największe gówno zawsze wypływa na powierzchnię. I zazwyczaj nikogo nie interesuje, więc zatrzymujesz je dla siebie. Przynajmniej przez jakiś czas. Potem może się zdarzyć, że pod Skylight spotkasz kogoś [...] [...] Jeśli masz odrobinę szczęścia, może się okazać, że tego kogoś jednak zainteresuje to, co wszyscy inni mają
w dupie.
[...] Nie ma mnie, być może od dawna mnie już nie było. [...] [...]
”. 

Opis fabuły:
W okolicach pod Krakowem ma miejsce mafijny proceder, z którym wiążą się bezbronne zwierzęta. Tutaj nie ma świadków, chyba że będzie cud. O! Mamy cud. Bach! Młodego Sędziego Trybunału Konstytucyjnego, istne dziecko szczęścia, oskarżono o przestępstwo, za które można dostać dwadzieścia pięć lat, albo dożywocie. To niemożliwe. Gdzie jest Chyłka? Trzeba ją odnaleźć. Sprytna prawniczka powraca do gry. Zostaje partnerką
w kancelarii Żelazny i McVay. Dręczona wyrzutami sumienia kobieta walczy o każdy dzień bez meksykańskiej wódki. Czy w takich okolicznościach
z pomocą Zordona uda jej się tym razem, wygrać zawiłą, polityczną sprawę? Czy jej relacja z młodym aplikantem osiągnie kiedyś wyższy level? Chyłka w typowy dla siebie sposób stwarza szczelinę w murze obronnym. Zordonowi coraz trudniej przychodzi trzymanie uczuć na wodzy.
Moja opinia:
 „Co tu się dzieje?!” - mam ochotę wykrzyknąć po zakończeniu tej książki. Mój mózg przypomina mocno wstrząśnięty napój gazowany, który eksploduje i zaleje wszystko wokół, gdyby go odkorkować. Z jednej strony  „Immunitet” czytało mi się najlepiej spośród czterech tomów serii z Joanną Chyłką, które do tej pory skończyłam, z drugiej strony wydaje mi się najsłabszą częścią. Prawdziwy bajzel w mojej głowie. 
Jest za długa pod względem treści o jakieś sto stron, zapełnionych całkiem niepotrzebnie. To mi się właśnie nie podoba. Pierwszy raz mam wrażenie, że autor wprowadził do jednej części za dużo elementów. O jednych, akurat tych, które dla mnie nadają się do rozwinięcia, pisze bardzo krótko, a drugie, nie wiem, po co rozciąga. Podczas czytania, moja uwaga za często ulegała rozproszeniu. Znudzenie wywołane wałkowaniem jednego i tego samego, spowodowało w końcu, że zaczęłam bardziej skupiać się na dźwiękach dochodzących do mnie z wnętrza mieszkania niż na samej lekturze. 
Zupełnie inną rzeczą jest jednak to, że Remigiusz Mróz umieścił w tej powieści fragmenty przygnębiające, refleksyjne, traktujące o problemach ludzkiej egzystencji. Takie treści bardzo trafiają w mój gust. Bardzo pasują do mojej natury ze skłonnością do niepokoju i smutku oraz z tendencją do ciągłego analizowania najdrobniejszych elementów rzeczywistości. Zawsze, nawet mimowolnie podchodzę, do takich tekstów dość osobiście. Nie podejrzewałam, że kiedykolwiek podczas czytania całej serii, któraś książka sprawi, że zakręci mi się w oku łezka, a już na pewno nie spodziewałam się, że stanie się to tak szybko. Tak więc lubię i nie lubię. 

~Arianka

OCENA: 7/10 (dobra)

Książka dostępna również jako ebook oraz audiobook. 


O autorze:
Znalezione obrazy dla zapytania remigiusz mróz
Autor: Remigiusz Mróz znany także jako Ove Løgmansbø
(
fotografia źródło:https://rozrywka.dziennik.pl/seriale/artykuly/587868,remigiusz-mroz-chylka-zaginiecie-serial-powiesc-pisarz.html  dostęp: 2019-03-31, godzina 09:05)

Doktor nauk prawnych, pisarz. Na dzień 01 stycznia 2020 roku autor ponad trzydziestu sześciu powieści, w tym m.in. Serii z Joanną Chyłką, Trylogii Parabellum, Cyklu W Kręgach Władzy, a także powieści „Behawiorysta”, czy „Hashtag”. Jako pierwszy pisarz polski uzyskał podwójną nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru Międzynarodowego Festiwalu Kryminalnego za książki „Kasacja”  i „Zaginięcie”. W swojej twórczości sięga po różne gatunki literackie,tj.powieść historyczna, kryminał, thriller prawniczy, science fiction. źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Remigiusz_Mróz, dostęp: 2019-03-31, godzina 9:35).

środa, 1 stycznia 2020

23. Dla Ciebie Cygan, Brudas czy Rom? Chyłka część trzecia:

Fotografia źródło:  https://samequizy.pl/jak-duzo-wiesz-o-kaene/ dostęp: 2020-01-01, godzina 9:58+ Archiwum prywatne.
Notka wydawnicza: 
autorRemigiusz Mróztytuł oryginału: Rewizja,
liczba stron: 627,  formatKsiążka papierowa,
wydawnictwo: Czwarta Strona, rok wydania2016, 
ISBN978-83-7976-397-9.


Cytat:
s. 381: „[...] - Więc to już nie ciabaty, brudasy, moresy, dziabuchy i...
 Jak jeszcze na nich mówiłaś?
-Szoszony. 
- Nigdy nie wiedziałem, skąd to bierzesz- odparł Kordian i oparł się o dach.
- Ja też nie.  [...]”.

Opis fabuły:
Miała być jedna lampka, dwie, poszły konie wio, było lampek moc, ej [...]. Nie mów stary, że masz kaganiec, że masz na smyczy metylowego psa, ej, ten pies Ci z filmu wyszarpuje klatki, a ostatni sezon z życia pies w całości zjadł [...]- śpiewa Pani Nosowska na solowej płycie z 2018 roku. Kiedy słucham tej piosenki, mam wrażenie, że jest dokładnie o Chyłce. Litry tequilli z grenadyną i wyborowa przelewają się w jej żołądku. Ziarenka kawy oraz aromat waniliowy z pobliskiego spożywczego stosowane dla zatuszowania pijackich wyziewów to teraz codzienność. Główna bohaterka zamienia swoje życie zawodowe i osobiste w proch i pył. W dodatku wystawia się na publiczne pośmiewisko. Zordon z powodzeniem, pnie się po szczeblach kariery prawniczej. Kiedy do kancelarii Żelazny & McVay trafia sprawa ogromnej firmy ubezpieczeniowej przeciwko romowi oskarżanemu o brutalne zabójstwo dwóch kobiet, dzielny aplikant oraz jego była patronka, stają przeciwko sobie w sądzie. Ile jest w stanie zrobić Zordon dla osiągnięcia sukcesu? Czy dla dobra własnej kariery może zawrzeć sojusz ze światem przestępczym?

Moja opinia:
„Rewizja” to ciekawa, wielowymiarowa podróż czytelnicza, którą trudno przerwać. Trzecią odsłonę serii z Joanną Chyłką postrzegam nie tylko jako historię o rozwiązywaniu kryminalnej zagadki i prawniczym świecie, ale również jako zmuszającą do przemyślenia opowieść o uzależnieniu oraz tolerancji w społeczeństwie. 
Remigiusz Mróz w bardzo wąskim zakresie, odpowiadającym treści całej książki wplótł pomiędzy losy swoich bohaterów interesujący wątek opisujący grupę etniczną, którą tworzą Romowie. Autor dzięki przedstawieniu Roma jako głównego winowajcy, ukazuje to, w jaki sposób Polacy oceniają tę społeczność. Ponadto przedstawienie lubianej przeze mnie, maksymalnie pewnej siebie głównej bohaterki, jako tej, która sukcesywnie traci nad sobą kontrolę, stacza się na samo dno przez problem alkoholowy, było dla mnie dość nieprzyjemnym przeżyciem. Myślę teraz, że pokazało mi to w pełnym wymiarze, jak cienka może być granica pomiędzy niepozornym zamiłowaniem do kieliszka wina, czy niewielkiej porcji piwa w wolny czas, a  uzależnieniem od alkoholu. Chyłka pokazuje, że bardzo prosto jest nam o tej granicy zapomnieć i jak łatwo utopić w procentach wszystkie nasze osiągnięcia i po prostu to, kim jesteśmy. 

Pewność siebie, niewyparzony język, czy udawana tolerancja to często zakładane przez nas maski. Pod fałszywą skórą, próbujemy ukryć dręczący nas mrok. Problemy w dzieciństwie, rodzinne, negatywne zdarzenia z przeszłości, chroniczny stres, problemy w pracy, problemy w życiu osobistym i inne. Uważajmy, alkohol może nas uspokoić, odciąć naszą świadomość, ale nie usunie tego, co nas dręczy. 

~Arianka

O autorze:   
Znalezione obrazy dla zapytania remigiusz mróz
Autor: Remigiusz Mróz znany także jako Ove Løgmansbø
(
fotografia źródło:https://rozrywka.dziennik.pl/seriale/artykuly/587868,remigiusz-mroz-chylka-zaginiecie-serial-powiesc-pisarz.html  dostęp: 2019-03-31, godzina 09:05)
Doktor nauk prawnych, pisarz. Na dzień 01 stycznia 2020 roku autor ponad trzydziestu sześciu powieści, w tym m.in. Serii z Joanną Chyłką, Trylogii Parabellum, Cyklu W Kręgach Władzy, a także powieści „Behawiorysta”, czy „Hashtag”. Jako pierwszy pisarz polski uzyskał podwójną nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru Międzynarodowego Festiwalu Kryminalnego za książki „Kasacja  i „Zaginięcie”. W swojej twórczości sięga po różne gatunki literackie,tj.powieść historyczna, kryminał, thriller prawniczy, science fiction. źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Remigiusz_Mróz, dostęp: 2019-03-31, godzina 9:35).


OCENA10/10 (celująca)

Książka dostępna również jako ebook oraz audiobook.